“Mama, hoef je niet te werken?”

Heel hun leven stapte ik drie dagen in de week ‘s morgens vroeg in mijn auto en reed ik weg. Op weg naar mijn werk. Opeens stap ik niet meer in die auto en dat schept verwarring. Mama werkt vanuit huis als virtueel assistent. Ik zie nog die vragende gezichten. Klaarblijkelijk is voor hen het begrip werk onlosmakelijk verbonden met in de auto stappen, wegrijden en rond etenstijd weer thuiskomen.

Ik merk dat niet alleen mijn kinderen, maar ook ikzelf nog moet wennen. Het voelt af en toe nog als spijbelen. Het “naar je werk gaan” zit nog steeds in mijn systeem. Het “naar je werk gaan” is nu ‘s morgens vroeg aan de keukentafel, met een bak koffie, mijn laptop opstarten en aan de slag gaan. De vragende blikken van mensen om mij heen omdat ik opeens op woensdagmiddag langs het hockeyveld sta. Ook hier dezelfde vraag: “Hoef je niet te werken?” Nee, dit is geen spijbelen. Dit is één van de voordelen van werken als virtueel assistent. De regie hebben over je eigen tijd.

Ondanks dit groeiproces van werken in loondienst naar zelfstandig ondernemer voelt het heerlijk om de baas te mogen zijn over mijn eigen tijd. Het mogen maken van fouten, want daar leer je alleen maar van. Het vieren van behaalde successen. En bovenal de tijd en rust te hebben om meer te genieten van mijn gezin en alles daaromheen.

Deze post heeft 2 reacties

  1. Hoi Cindy, wat een leuke blog en heel stoer dat je deze stap zet! Ik wens je heel veel succes toe en kijk uit naar nieuwe blogs om te lezen. Groetjes, Sharlet Millard

  2. Dank je wel Sharlet!

Geef een reactie